Artykuł przedstawia rozwój literatury jako zwierciadła społeczeństwa od realizmu po modernizm, ukazując, jak pisarze różnych epok reagowali na przemiany społeczne i kulturowe. Opisuje, w jaki sposób realizm, poprzez wierne przedstawienie codziennego życia, stał się narzędziem diagnozy i krytyki społecznej, oraz jak modernizm, poprzez eksperyment z formą, oddawał egzystencjalny niepokój jednostki w złożonym świecie. Autor analizuje twórczość wybitnych pisarzy, takich jak Balzac, Prus, Kafka czy Woolf, pokazując ewolucję literatury jako medium refleksji nad kondycją człowieka. Jeśli interesuje Cię, jak literatura nie tylko odzwierciedla rzeczywistość, ale również ją interpretuje i komentuje, koniecznie przeczytaj cały artykuł.
Literatura jako lustro społeczeństwa: od realizmu do postmodernizmu
